Shtetet e Karaibeve po përpiqen të qetësojnë qytetarët e tyre, si në vendet e tyre ashtu edhe në SHBA, pasi keqinformimi i përhapur në rrjetet sociale ka shkaktuar panik të madh rreth planet e Donald Trump për tarifat tregtare dhe dëbimet masive. Historitë alarmante që pretendonin se 5,000 xhamajkanë tashmë kishin marrë urdhra përfundimtare të largimit ose se më shumë se 1 milion njerëz pa dokumente ishin në listat federale të zbatimit, kanë shkaktuar shqetësim në të gjithë rajonin. Megjithatë, ndërsa administrata Trump dhe mbështetësit e saj të medias kanë përshkruar një goditje të paprecedentë dhe gjithëpërfshirëse ndaj emigrantëve të parregullt, shkalla e projektit mbetet e paqartë.
Ministrja e Jashtme e Xhamajkës, Kamina Johnson Smith, e quajti sugjerimin se “dhjetëra mijëra xhamajkanë do të deportohen menjëherë dhe njëkohësisht” si “kategorikisht të rremë”. “Ndërsa masat e reja të zbatimit të imigracionit do të rezultojnë në një numër në rritje të xhamajkanëve që riatdhesohen, ka disa procese të përfshira,” tha ajo në një deklaratë. Ajo shtoi se Xhamajka “do të vazhdojë angazhimin tonë historikisht të ngushtë me autoritetet amerikane” dhe do të respektojë “detyrimet ndërkombëtare që na kërkojnë të pranojmë kthimin e qytetarëve tanë që janë subjekt i dëbimit … me vëmendjen e duhur ndaj procesit të rregullt dhe të drejtave të njeriut”. Megjithatë, Johnson Smith paralajmëroi se qeveria është “veçanërisht e shqetësuar për ndikimin e mundshëm të rritjes së kthimit të parashikuar të individëve me prejardhje të rëndë kriminale”.
Në Shën Lucia, qeveria ka ngritur një grup pune për të “kundërtuar efektet e mundshme negative të ndryshimeve të politikave të SHBA”. Duke e shpallur atë, kryeministri Philip Pierre tha: “Ne jemi një ekonomi shumë e vogël. Sa i përket tarifave, ne jemi të shqetësuar për koston e inflacionit në koston e mallrave dhe shërbimeve në Shën Lucia, veçanërisht të ushqimit. Siç e dini, ne importojmë shumë nga produktet tona ushqimore dhe mallra të tjera nga SHBA. Kryeministri Ralph Gonsalves i Shën Vincentit dhe Grenadineve, gjithashtu ngriti shqetësime për ndikimin e ndryshimeve të politikave të SHBA-së, veçanërisht për mungesën e shkëmbimit të informacionit për ata që do të dëbohen. “Ju mund të deportoni dikë – le të themi dikë që është në burg për hajdut – ju i dërgoni në shtëpi, [por] të gjitha informacionet që kemi janë se John Brown po vuante pesë vjet për vjedhje, grabitje të armatosur ose çfarëdo që të jetë. “Ne nuk e dimë historinë e këtij personi: sa kohë ka qenë ai person në Shtetet e Bashkuara të Amerikës … aftësitë e tij/saj, arritjet arsimore, cili është rekordi i tij/saj kriminal,” tha ai. Informacioni, tha Gonsalves, është i rëndësishëm për të ndihmuar në riintegrimin e njerëzve në komunitete.
Irwin Clare, drejtori menaxhues i OJQ-së Caribbean Immigrant Services me bazë në Nju Jork, ra dakord se qeveritë do të duhet të dinë prejardhjen e çdo personi që deportohet. “Shumë njerëz po kthehen të cilët e kanë tejkaluar kohën e tyre dhe sapo do të ishin kapur nga sistemi. Pra, ne gjithashtu duhet të kemi një diferencim midis atyre llojeve të të dëbuarve në krahasim me ata që do të kishin precedentë penalë dhe ndoshta ishin edhe të burgosur,” tha ai. Clare tha se një rritje e dëbimeve do të shkaktojë shumë dhimbje për familjet e Karaibeve, pasi mbajtësit e familjes në SHBA kthehen në vendet ku mund të kenë vështirësi për të gjetur punë fitimprurëse. Çdo goditje e migracionit ka të ngjarë të ndikojë në remitancat e dërguara nga SHBA për familjet në Karaibe, të cilat historikisht kanë qenë një kontribues i rëndësishëm në ekonomitë e Karaibeve. Një raport në fund të vitit të kaluar vlerësoi se remitancat do të injektonin 18.4 miliardë dollarë në rajon në vitin 2024. Marlon Hill, një avokat xhamajkano-amerikan dhe president i mëparshëm i Shoqatës së Avokatëve të Karaibeve me bazë në Florida, tha se vendet e Karaibeve duhet të marrin një qasje proaktive ndaj ndryshimeve të administratës së re. Ai tha: “Ne duhet të vendosim: fillimisht Karaibet. Ne duhet të informojmë dhe fuqizojmë veten dhe të kuptojmë se çfarë nevojitet për t’u kujdesur për njerëzit tanë në rajon dhe në mbarë diasporën. “Cilat janë opsionet për respektimin e ligjeve të imigracionit? Nëse jeni banor i përhershëm, pse nuk jeni shtetas i SHBA-së nëse keni të drejtë? Pse nuk keni aplikuar? Ju mund të ndihmoni familjen tuaj. Pra, në të njëjtën mënyrë që Amerika po mendon së pari për Amerikën, ne duhet të mendojmë së pari për Karaibe. Ne nuk jemi të pafuqishëm në këtë drejtim.”